Modern çağda “Yeni Medya” denilen ileti aktarma ve etkileşim araçlarını kullanmayanların sayısı her geçen gün azalmaktadır. Bir çağ dönüşümünü ifade eden yeni medya, internetin birbirine bağladığı cihazlar ve sistemler arasında enformasyon akışının bireyin ve işletmelerin hayatında etki ettiği her noktayı inceleyen bir alandır. Burada yeni medya, sadece sosyal medya platformları olmadığı gibi internetteki haber siteleri de değildir. Bunların tamamını kapsayan bir sistemdir (Özkan, 2016). Yeni teknolojilerin cazibesi nedeniyle yeni medya, özellikle genç kuşağın en çok tercih ettiği araçları oluşturmaktadır.

Sürekli hızlı yaşamaya ve daha çok tüketmeye odaklanan modern yaşam biçemi, yeni medyayı da zorunlu araçlar olarak kapsamına yerleştirmektedir. Yeni medya, insanlara E-posta gönderme ve alme, kablo ya da sayısal uydu alıcısı yoluyla erişilen bir televizyon yayını izleme, cep telefonuyla konuşma, kısa mesaj gönderme ya da alma, cep telefonunu kullanarak fotoğraf çekme, video izleme, müzik dinleme ya da internete bağlanma olanakları tanıyan, sayısal temel üzerinde gelişmiş teknolojidir. Yeni medyayla birlikte, hızı ve kapsama alanı geleneksel medyanın önüne geçen; düzeyi ve etkinliği sözlü iletişimdeki kadar olmasa bile, bilginin istenildiği anda seçilebildiği, adreslenebildiği, paylaşılabildiği ve geri bildiriminin anında yapılabildiği bir “sanal” etkileşim çerçevesi sunan; bilginin kolayca depolanabildiği çok büyük miktarlarda bir belleğe sahip yeni bir iletişim biçimi ortaya çıkmıştır (Schwarzenegger, 2012, 121). Yeni medya aracılığıyla gelen iletilere anında karşılık vermek yüksek bir tatmin sağladığı gibi, ileitşim eylemini de gerçek niteliğine kavuşturmaktadır.

Artık “Eski Medya” denilebilen gazete, dergi, radyo ve televizyon, daha az kullanılan ve sözü daha az edilen araçlara dönüşürken, yerini daha etkili ve eğlenceli araçlar olan Yeni medya almaktadır. Yeni medyayı, geleneksel medyadan ayrıştıran önemli özelliklerden biri etkileşimsellik; yani bir iletişim sürecinde gönderici ve alıcının hem eşzamanlı hem de eşzamansız olarak etkileşim içinde bulunabilmesidir. Aslında geleneksel medyada da etkileşim vardır ancak oldukça sınırlıdır. Buna ek olarak, yeni medya ortamlarında sürekli çevrimiçi olmak ve ağlardaki akışı yakalamak oldukça önemlidir.

Yeni medya çok sayıda kavram ve uygulamayla birlikte girmiştir toplumsal yaşama. Yeni medya okuma yaklaşımını da değiştirir. Sürekli yenilenen linklerle birlikte aynı anda pek çok alana erişebilme olanağı ortaya çıkmaktadır (http://www.ntv.com.tr, 06.10.2016). Doğru kullanıldığında bu, bilginin sınırsızlığı anlamına gelmektedir. Ancak yine de çok fazla ileti, çok sayıda karmaşaya da yol açabilmektedir.

Yeni medyayla ilgili ilk açıklama daha çok bilginin dağıtılmasıyla ilgilidir ama yeni medyanın içinde kullanıcı da aktif olabilmektedir. Bir tanım yapmak gerekirse yeni medya; yeni çıkan teknolojiler ve bunların kullanımı ve aynı zamanda eski teknolojiler için geliştirilen yeni yöntemlerdir. Bu yeni yöntemlere örnek olarak; e-book, internet gazeteleri, dijital olarak üretilen animasyon ve 3D filmler verilebilmektedir (http://aycamanaztvj.blogspot.com.tr, 2016). Medyada her iki tarafın da aktif olması, iletişim eyleminin gerçekleşmesi ve olumlu sonuçların alınması demektir.

Yeni medyanın temel kolaylığı, internet üzerinden çok fazla bilgi sağlaması ve bilgiye ulaşım kolaylığıdır. Ancak çok fazla bilgi her zaman karmaşayı ve yanlışları da beraberinde getirmektedir (Lin vd., 2013, 165). Bilgi erişimini bilmeyen veya kullanamayan kişilerde bilgi diye alınan her ileti yoruma veya dedikoduya dönüşmekte, yanlış bilgiler doğru olarak yayılarak genel sorunlara yol açmaktadır (Mayer, 2011, 302). Yeni medya ortamındaki iletilerin bilgi olarak kullanılabilmesi için bilgi erişiminin öğrenilmesi gerekmektedir. 

Yeni medya diye tanımlanan sosyal medyanın, yaşamın her alanındaki etkisi yoğun şekilde hissedilirken, yeni medya ve geleneksel medya arasındaki rekabet ve etkileşim, teknoloji ve pazarlamanın sınırlarını zorlar hale gelmiştir. Gazete, dergi ve televizyon gibi geleneksel basın-yayın organlarıyla, internet medyasının en temel farkı kabaca; geleneksel medyanın (yayıncıdan alıcıya) tek yönlü, sosyal medyanın ise karşılıklı (interaktif) kullanımı ve etkileşimi olarak ortaya çıkmaktadır (Hicks vd., 2012, 70). Karşılıklı etkileşim, olumsuz amaçlar olmadığı sürece olumlu sonuçlar veren bir eylemdir.

• Hicks, T. ve Young, C. A. ve Kajder. S. ve Hunt, B. (2012). Same as It Ever Was: Enacting the Promise of Teaching, Writing, and New Media. The English Journal, 101 (3), EJ @ 100: Celebrating a Century of Publication, 68-74.
• http://aycamanaztvj.blogspot.com.tr/2011/03/yeni-medya-nedir.html. 07.10.2016.
• http://www.ntv.com.tr/egitim/caginmeslegiyenimedya,SzTwfwyEi0GWrhZvPZEkJg. 06.102016
• Lin, T. B. ve Li, J. Y. ve Deng, F. ve Lee, L. (2013). Understanding New Media Literacy: An Explorative Theoretical Framework. Journal of Educational Technology & Society, 16 (4): 160-170. 
• Mayer, R. E. (2011). Editorial: Towards a science of motivated learning in technology-supported environments. Educational Technology Research and Development, (59): 2, Special Issue on Motivation and New Media, 301-308.
• Özkan, K. M. (2016). “Büyük Dönüşüm: Yeni Medya Nedir? (Ne Değildir?)”. http://kamilmehmetozkan.com/wordpress/2013/01/21/buyuk-donusum-yeni-medya-nedir-ne-degildir/#.V_eRi01umM8. 07.10.2016.
• Schwarzenegger, C. (2012). Exploring Digital Yesterdays – Reflections on New Media and the Future of Communication History. Historical Social Research / Historische Sozialforschung, 37 (4) (142): 118-133.