Agile Content ekibi, bulut tabanlı uzaktan ve dağıtılmış canlı medya prodüksiyonu temeli üzerinde ödüllü projesinin tasarımı ve geliştirilmesi sırasında kendisine şu soruyu sordu: “Görsel-işitsel medya akışlarını (stream) dağıtılmış çözümümüz içinde taşımak için eski MPEG-2 TS protokolünden daha iyi bir yol olamaz mı?”
Eski donanımların her yerinde mevcut olmasına rağmen, akışların dağıtılmış senkronizasyonu ve taşımadan bağımsız kanal birleştirme gibi Agile Content’in oluşturduğu yeni özellikleri MPEG-2 TS destekleyemiyor. Ayrıca, yüksek protokol ek yükü, zaman damgası tabanlı sistem saati kurtarma, standart altı paket kaybı, yenilenen siparişlerle uğraşma ve karmaşık tampon modeli gibi TS’nin sınırlamaları ve gereksiz karmaşıklıklarla uğraşmak zorunda kalma olasılığı, ekibe çekici gelmedi. Kendilerine ait bir şey oluşturarak, bugünün ağları için oluşturulmuş ve tüm bu sorunları ve daha fazlasını ele alan yalın ve verimli bir protokol oluşturma ve izin verilen bir lisansla açık kaynak sağlayarak bunu sektörle paylaşmanın geniş destek görebileceğini düşündüler. Sonuç, Agile Content’in Elastic Frame Protocol veya kısaca EFP olarak adlandırdığı açık kaynaklı medya akışı çoğullama protokolünde görülebilir.
Çoğullama protokolü nedir ve MPEG-2 TS neden değiştirilmelidir?
Bir akış çoğullama protokolünün (stream multiplexing protocol) amacı, görüntü, ses ve altyazı parçaları gibi bir dizi alt akışı tek bir akışta toplamak ve bu toplu akışa, farklı alt akışları ve birbirleriyle nasıl ilişkili oldukları tanımlayan ve açıklayan zamanlama gibi meta veriler eklemektir. MPEG-2 Transport Stream (TS), en azından televizyon yayınlarının prodüksiyon, görüntü toplama ve ana dağıtım alanlarında, akış ortamı için günümüzde en yaygın kullanılan çoğullama protokolüdür. Ancak, 1995 yılında tasarlandığındaki zamanın tasarım hedefleri ve kısıtlamaları ile, modern koşullara çok daha az uygundur. MPEG-2 TS’nin tasarlandığı sırada, medyanın IP aktarımı emekleme aşamasındaydı ve odak noktası, sanal devre anahtarlamalı Asynchronous Transfer Mode (ATM) ağları gibi sabit gecikmeli hataya açık kanallar üzerinden tek yönlü iletişimdi. Bugünkü hedef ortamlar modern IP tabanlı ağlar olduğu için, Agile Content bunların çift yönlü yapısından ve değişken MTU boyutlarından yararlanırken, paket anahtarlamalı ağlarda meydana gelen dalgalanmalara karşı güçlü olmak istedi.
MPEG-2 TS protokolünün sunabileceğinden daha iyi performans gereken bir dizi alan var:
- Zaman damgaları ve görüntü akış senkronizasyonu
- Hata tespiti ve kurtarma
- Aşırı protokol yükü
- Dubleks içerik sinyali
- Açık kaynaklı referans uygulaması
Karmaşıklıktan kaçının, EFP’yi yalın ve verimli tutun
Agile Content , yeni gereksinimlere ek olarak, MPEG-2 TS’deki ilk kullanım amacından kaynaklanan karmaşıklığın çoğundan da kendisini kurtarmak istedi. Örneğin, TS, alıcıların genellikle donanım tabanlı kod çözücüler veya ciddi şekilde kısıtlı miktarda kullanılabilir belleğe sahip set üstü kutular olduğu gerçeğinden kaynaklanan karmaşık bir tampon modeline sahiptir. Hedeflenen ortamlar ise, bu dar kısıtlamalara ihtiyaç duymayan modern yazılım ve GPU tabanlı kodlayıcılar ve kod çözücülerdir.
Zaman yönetimi
Zaman yönetimine gelince, MPEG-2 TS tek yönlü bağlantılarla gönderilmek üzere tasarlandığından ve çoğu durumda saatleri senkronize etmek çok zor olduğundan, alıcılar bunun yerine gönderenin sistem saatini, akışta düzenli olarak gönderilen Program Clock Reference (PCR) olarak adlandırılan özel yüksek çözünürlüklü zaman damgalarını kullanarak yeniden elde eder. Ancak bu saat kurtarma işlemi karmaşıktır ve büyük paket anahtarlamalı ve yönlendirilmiş ağlarda meydana gelen dalgalanmadan olumsuz etkilenir. EFP, bunun yerine dubleks tabanlı zaman senkronizasyonunu temel alır.
Agile Content ürünleri hakkında ayrıntılı bilgi için 0216 474 09 27 numaralı telefondan Orsatek’i arayabilirsiniz.